ඉනෝකා සමරවික්‍රම
“කොහේ හෝ නුඹ නතර වී
කාට හෝ ජීවිතය දී
තුටින්නම් මට ඒ ඇති
නුඹ මගේ නූනට කම් නැති“
ප්‍රවීණ ගායන ශිල්පී කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ විසින් ගයන මේ ගීතය අදත් එදා මෙන්ම ජනප්‍රියය. අදින් වසර දහයකට පෙර ලියූ මේ ගීතය තවමත් රසිකයන් ආදරයෙන් වැලඳ ගනී. ගීතය ලියන්නේ ගී පද රචිකා ශර්මිලා හුසේන්ය.
මුස්ලිම් තරුණියක් මේ තරම් ලස්සනට පද ගැළපුවේ කොහොමද? එදවස ඈ ලියූ ගී පද ඇසෙන වාරයක් පාසා හිතට නැඟුණ ඒ ප්‍රශ්නය අද ද එසේමය.
“නුඹත් හරි පුදුමයි
දුන් ආදරය සොඳුරුයි
සිත පුරා නුඹ අතුරලා ගිය
මතකයත් මිහිරියි
නුඹත් හරි පුදුමයි…“
ඈ ලියූ කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ ගයන අනෙක් ගීතය එයයි. මේ තරම් හොඳට සිංහල භාෂාව හසුරවන්නේ කොහොමදැයි විමසූ විට ශර්මිලා අපට උත්තර දුන්නේ මෙහෙමයි.
“අපි පුංචි කාලේ පදිංචි වෙලා හිටියේ අවිස්සාවේල්ලට කිට්ටුව කොටියාකුඹුර ප්‍රදේශයේ. මම මුලින්ම පාසල් ගියේ පංදෙනිය විද්‍යා චක්‍රවර්ති මධ්‍ය මහා විද්‍යාලයට. පසුව උසස් පෙළ හදාරන්න රුවන්වැල්ල රාජසිංහ විද්‍යාලයට ඇතුළත් වුණා. ඉගෙන ගත්තේ සිංහල මාධ්‍යයෙන්. පුංචි කාලේ ඉඳලම මම සිංහල භාෂාවට හරි කැමැතියි. මම ඉගෙන ගත්තේ ගණිත අංශයෙන්. මට ඉන්නවා නංගිලා දෙන්නෙකුයි, මල්ලියෙකුයි. මගේ තාත්තා නැති වුණේ මට අවුරුදු විස්සෙදි. එතැන් ඉඳලා මගෙ අම්මයි, ආච්චි අම්මයි, සීයයි තමයි අපිව බලාගත්තේ. මගෙ අම්මා පෙරපාසල් ගුරුවරියක්. අම්මත් ඉස්සර පත්තර සඟරාවලට කවි ලියනවා. අම්මා පත්තර සඟරාවලට ලියපු කවි තිබුණේ මා ළඟ. අම්මා නිසා තමයි මටත් ලියන්න ආසාව ඇති වුණේ. මට මතකයි ඉස්සර අම්මා කවි කොළ ගෙනැල්ලා දෙනවා. ඩෙන්සිල් කොබ්බෑකඩුව මහත්මයා මැරුණ වෙලාවේ අම්මා විකුණන්න තිබුණ කවි කොළයක් ගෙනැත් දුන්නා. මම මුලින්ම කවියක් ලිව්වේ ඉස්කෝලේ තුනේ පන්තියේදී. පුංචි කාලේ ඉඳලම මම නිවේදන කලාවට හරිම කැමැතියි.
උසස් පෙළ හැදෑරුවට පස්සේ
මම 2005 වසරේ ජාතික තරුණ සේවා සභාවෙන් ජනමාධ්‍ය පිළිබඳ පාඨමාලාවක් හැදෑරුවා. ඉන් පස්සේ මානව සම්පත් කළමනාකරණය ගැනත් හැදෑරුවා. ප්‍රවීණ නිළි අනෝජා වීරසංහ මහත්මියගේ යටතේ කටහඬ පාලනයත් ඉගෙන ගත්තා. මට රැකියාවක් කරන්න මහා ලොකු ආසාවක් තිබුණෙ නැහැ. ඒත් මම නිවේදන කලාවට බොහෝම ඇලුම් කළා. ඒ නිසාම මම විවාහයෙන් පස්සේ ගුවන්විදුලි නාළිකාවක නිවේදිකාවක් ලෙස බැඳෙන්න සම්මුඛ පරීක්ෂණයකට සහභාගි වුණා. පළවෙනි පරීක්ෂණයට සහභාගි වෙලා දෙවන පරීක්ෂණයට යන්න හදන කොට මට ලොකු පුතා ලැබෙන්න ඉන්නවා. ඒ නිසා මම දෙවැනි පරීක්ෂණයට ගියේ නැහැ. අදටත් මගේ හිතේ නිවේදන කලාවට පුදුම තරමේ ඇල්මක් තියෙනවා.”
නිවේදන කලාවට බොහෝ සේ ඇලුම් කරපු ෂර්මිලා ගී පද රචිකාවක් ලෙස අද බෙහෙවින් ජනප්‍රියය. ගී පද රචිකාවක් ලෙස පැමිණි ගමන ගැන ඇය සිහි කරන්නේ මෙලෙසිනි.
“පුංචි කාලේ ඉඳලම මම කවි ලියනවා. ඔය අතරේ තමයි 2012 වසරේ මම ෆේස්බුක් පාවිච්චි කරන්න ගත්තේ. ඒ කාලේ මම ෆේස්බුක් එකේ හිටියට ලියන්න ගියේ නැහැ. ෆේස්බුක් එකේ තිබුණා මල්වරුෂා කියලා පේජ් එකක්. ඒක කළේ ඉෂාරා උදයංගනි නංගියි, රවීන්ද්‍ර සෙල්ලහේවා මල්ලියි. එයාලා ඒකේ කවි ලියනවා. මම මේ කවිවලට කමෙන්ට් දැම්මා. බොහෝ විට කමෙන්ට් දැම්මේ කවියෙන්මයි. දවසක් ඉෂාරා නංගි මට කමෙන්ට් එකක් දාලා තිබුණා තමන්ගෙම පේජ් එකක් පටන් ගන්න අක්කේ කියලා. ඊට පස්සේ තමයි මටත් හිතුණේ එහෙම කළොත් හොඳයි කියලා. මම කවිය නුඹ විය කියලා වෙනම පේජ් එකක් පටන් ගත්තා. දවසක් සංගීතවේදී දර්ශන වික්‍රමතුංග අයියා මට මැසේජ් එකක් දාලා තිබුණා “ඔයා ගෑනු ළමයෙක් නම් කතා කළේ නැතිවට කමක් නෑ. නැත්නම් කතා කරන්න” කියලා එයාගේ නොම්බරය දාලා තිබුණා. මම පහුවදා උදේම දර්ශන අයියාට කතා කළා.
කතා කළාම දර්ශන අයියා කිව්වා මම ලියන ඒවා මඟහැරෙන්න පුළුවන්, ඒ නිසා එයාට මම ලියන කවි මැසෙන්ජර් එකට දාන්න කියලා. මම එදා “කොහේ හෝ නුඹ නතර වී”
ඊට පස්සේ එදාම ලියැවුණ “නුඹත් හරි පුදුමයි“ කවියත් දැම්මා. පස්සේ දර්ශන අයියා මට කතා කරලා කිව්වා එයා ඒ පදවලට සංගීතය නිර්මාණය කළා කියලා. ඇත්තම කිව්වොත් මම මියුසික් ගැන මෙලෝ හසරක් දන්නේ නෑ. දර්ශන අයියා මගෙන් ඇහුවා කවුද හොඳ මේ ගී ගයන්න කියලා. පසුව ඔහු කිව්වා කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ මහත්මයා ගීත දෙකම ගයන්න කැමැති වුණා කියලා. ඇත්තම කිව්වොත් එදා මුහුණුපොතෙන් දර්ශන අයියා මට හමු වුණේ නැ.ත්නම් අද මම කොහෙද දන්නේ නැහැ. එහෙනම් මගෙ සින්දුත් නැහැ. මමත් පැත්තකට වෙලා ඉඳියි. දර්ශන අයියා නිසා තමයි මම මේ තරම් දුරක් ආවේ.
මේ වන විට මම ගීත පනහක් විතර ලියලා තියෙනවා. ඒ වගේම ලොක්ඩවුන් චිත්‍රපටයේ සුනිල් එදිරිසංහ ගයන මධු චන්‍ද්‍ර දියේ ගීතයත්, වැලිපවුරු චිත්‍රපටයේ ශෂිකා නිසංසලා ගයන කැණිමඩල ඉහිරුණා ගීතය ලියන්නත් අවස්ථාව ලැබුණා.“
ඇය දරුවන් දෙදෙනකුගේ මවකි. එහෙත් ඇය ඉගෙනීම අත්නොහැරියාය. හැම විටම අලුත් දෙයක් ඉගෙන ගැනීමට ඇය කාලය යොදවයි.
“මගේ අම්මා සිත්ති ෆාතිමා. ඇය නිසා තමයි අපි මෙතරම් දුර ගමනක් ආවේ. මගේ සැමියා මොහොමඩ් හුසේන්. සැමියාගෙන් මට හොඳ සහයෝගයක් ලැබෙනවා. මම ගීත ලියනවට ඔහු හරි කැමැතියි. අපට දරුවෝ දෙන්නෙක් ඉන්නවා. මම රැකියාවක් කරන්න කැමැති නැහැ. ඒත් මම ඉගෙන ගන්න කැමැතියි. මගෙ අම්මා හරියට සතුටු වෙනවා මම ගීත ලියන එක ගැන. අම්මත් ඉස්සර ඉඳලම කවි ලියපු නිසා ඇය කැමැතියි මම ලියනවට. මාව බොහෝම දෙනා රූපෙන් අඳුරන්නේ නැහැ. කතාබහ කරලා අඳුන ගත්තට පස්සේ ඔවුන් මා සමඟ මා ලියූ ගීත ගැන කතා කරනවා. එතකොට මට පුදුම සතුටක් දැනෙන්නේ. මම ලියූ හැම ගීතයකටම වගේ හොඳ ප්‍රතිචාර ලැබෙනවා. මම මට පුළුවන් කල් ගීත ලියනවා. ඒක මට සතුටක්.”
