Home » රාත්‍රිය අවසන් වන්නේ අරුණෝදයෙනි

රාත්‍රිය අවසන් වන්නේ අරුණෝදයෙනි

by Mahesh Lakehouse
April 6, 2025 12:30 am 0 comment

කැර­ලි­ක­රු­වන් කුරුටු ගී ලිය­න්නට තරම් නිද­හස් සුව­ප­හසු මාන­සික තත්ත්ව­යක සිටියේ නැත. කුසට නිසි අහ­රක් නැතිව ඇසට නින්දක් නැතිව පම­ණක් නොව මර­ණය රුදු­රු­වේ­ෂ­යෙන් ඔවුන් කල්ගත කළහ. එප­ම­ණක් නොව ඔවුන් සිටියේ හිර­ගෙ­දර නිල­ධා­රීන්ගේ ඇනුම් බැනුම් අඩ­ම්තේ­ට්ටම් මධ්‍ය­යේය.

ශ්‍රී ලංකා දේශ­පා­ලන ඉති­හා­සයේ සුවි­ශේෂ සිදු­වී­මක් ලෙස 1971 ජනතා විමුක්ති පෙර­මුණේ කැරැල්ල සනි­ටු­හන් වී ඇත. ජ.වී.පෙ. පිළි­බ­ඳව විවිධ දේශ­පා­ලන විග්‍රහ, විශ්ලේ­ෂණ තිබු­ණත් කැරැ­ල්ලෙන් පසු රටේ සමාජ දේශ­පා­ලන වෙන­සක් සිදු වූ බව පොදුවේ කාගෙත් පිළි ගැනී­මයි. 71, ජ.වී.පෙ. කැරැල්ල අසා­ර්ථක වීමත් සමඟ කැර­ලි­ක­රු­වන් විශාල වශ­යෙන් අත්අ­ඩං­ගු­වට ගත් අතර ඇතැ­මුන් පොලී­සි­යට භාර වෙන ලදී. එනිසා කැර­ලි­ක­රු­වන් 20,000ක් පමණ රැක­බලා ගැනීමේ සහ නේවා­සි­කව තබා ගැනීමේ බර­ප­තල ගැට­ලු­ව­කට රජ­යට මුහුණ පෑමට සිදු­විය. මෙහිදී බෝග­ම්බර,මැග­සින් ,යාප­නය, වැනි එව­කට තිබූ ප්‍රධාන බන්ධ­නා­ගා­ර­ව­ලට අම­ත­රව විදු­දය, විදු­ල­කර විශ්ව­වි­ද්‍යාල දෙකද ක්ෂණි­කව සිර­ක­ඳ­වුරු බවට පත්ක­රන ලදී. ඊට අම­ත­රව වීර­විල වැනි රැඳ­වුම් කඳ­වු­රුද හිර­ගෙ­වල් බවට පත් කෙරිණි. අත්අ­ඩං­ගු­වට පත්වූ­ව­න්ගෙන් 80% ක් පමණ වයස අවු : 17-25 වයසේ පසු­වූ­වන් වූ අතර ඔවුන් පාසල් සිසුන්,පාසැල් හැර­ගිය තරු­ණ­යින්, සර­සවි සිසුන් විය.

මොවුන් හිර­ගෙ­ද­රින් දෙන දෙයක් කා බී නික­රුණේ කාලය ගත කළේ නැත. ගල් පර්ව­ත­යක් වුවද අස්වැ­ද්දී­මට හැකි­යාව හා ධෛර්ය තිබූ භද්‍ර යෞව­නයේ පසු වූ තරුණ පිරිස හිර­ගෙය සර­ස­වි­යක් බවට පත්කර ගන්නා ලදි. දේශ­පා­ලන වශ­යෙන් පරි­පූර්ණ නොවූ හිස් පිරි­සක් වූ කැර­ලි­ක­රුවෝ නිද­හස ලබා සමා­ජ­යට පිවි­සෙන විට යමක් කමක් උක­හා­ගත් උගත් පිරි­සක් බවට පත් ව සිටි­යහ. ඔවුහු හිර­ක­ඳ­වුර තුළ තම දැනුමේ නිම්ව­ළලු පුළුල් කර ගැනීමේ අධ්‍ය­යන කට­යු­තු­වල නිරත වූහ. ඔවුන්ගේ චිත්ත සන්තා­නයේ පහළ වූ සිතු­විලි අද­හස්, මත­වාද ,ආකල්ප, අඟුරු කෑලි­ව­ලින්, හුනු කෑලි­ව­ලින්, පැන්සල් කොට­ව­ලින්, බිත්ති­වල, තාප්ප­වල ,ගල්වල, ටක­රන් තහ­ඩු­වල සට­හන් කර තැබූහ. එදා මෙසේ සට­හන් කල සිර­ක­රු­වන්ගේ සිතු­විලි අද­හස්,උද­හස් අද 71 කැර­ලි­ක­රු­වන්ගේ කුරුටු ගී ලෙස සමා­ජයේ ප්‍රච­ලිත වී ඇත.

කැර­ලි­ක­රු­වන් කුරුටු ගී ලිය­න්නට තරම් නිද­හස් සුව­ප­හසු මාන­සික තත්ත්ව­යක සිටියේ නැත. කුසට නිසි අහ­රක් නැතිව ඇසට නින්දක් නැතිව පම­ණක් නොව මර­ණය රුදු­රු­වේ­ෂ­යෙන් ඔවුන් කල්ගත කළහ. එප­ම­ණක් නොව ඔවුන් සිටියේ හිර­ගෙ­දර නිල­ධා­රීන්ගේ ඇනුම් බැනුම් අඩ­ම්තේ­ට්ටම් මධ්‍ය­යේය.

එවන් තත්ව­යක් තුළ පවා තම අභි­ලා­ශය අත් නොහල ඔවුහු සිය අද­හස් අතට අසු­වෙන අඟුරු කෑලි­ව­ලින් හුනු­කෑ­ලි­ව­ලින්, පන්සල් කොට­ව­ලින් තාප්ප­වල, බිත්ති­වල කොල­කෑ­ලි­වල සට­හන් කර තැබී­මට ඔවුහු ධෛර්ය­මත් වූහ. 71 කැර­ලි­ක­රු­වන් තම දේශ­පා­ලන ආභි­ලා­ශය අත් නොහළ බව කුරුටු ගීව­ලින් සනාථ වේ.

යහ­පත් සමා­ජ­යක් ගොඩ­නැ­ගීමේ උත්තුංග අර­මුණ පෙර­දැරි කර­ගත් දේශ­පා­ලන ව්‍යාපා­ර­යක සාමා­ජි­ක­යින් ලෙස ඔවුන් කතා කළේ, ගී නිර්මාණ කළේ සමා­ජයේ පොදු යහ­පත පිණි­සය. මේ නිසා බොහෝ ඍජුව හෝ වක්‍රව සමාජ උන්නති දේශ­පා­ල­නය හා බැඳී තිබිණ. කළ අර­ග­ලය අසා­ර්ථක වුවත් අනා­ග­ත­යේදී එය ජය­ග්‍ර­හ­ණය කර­ගැ­නීමේ උත්සා­හය අත්නො­හළ බව මේ කුරුටු ගීයෙන් කියවේ.

පිපි­මල් පරව විසිරී ඇත දෙරණ මත
විහිදු සුවඳ ඉදි­රි­ය­ටත් මියෙනු නැත
ඔප­වත් කර­න්නට එ සුවඳ අප­රි­මිත
සුව­හස් ගණන් තව රතු­මල් පිපෙනු ඇත

මේ ගීය පසු­කා­ලී­නව පක්ෂය සංවි­ධා­නය කිරීමේ ප්‍රචා­රක කට­යු­තු­ව­ලදී බහු­ලව යොදා­ගත් ප්‍රබල කවි­යක් විය.
කැර­ලි­ක­රු­වන් සටන් කළේ සමා­ජයේ පොදු යහ­පත වෙනු­වෙනි. ඒ සඳහා ඔවුන් අවි ගත්තා පම­ණක් නොව මර­ණය වුවද සතු­ටින් වැලඳ ගන්නා බව කියැ­වෙන කවි­යකි මේ. එසේ අපි දිවි කැප කරන විට ඔබ අපෙන් වන හිස් තැන සූදා­නම් ද යනු­වෙන් මේ ගීයෙන් ප්‍රශ්න කරයි.

අප­ගෙන් ගිලි­හුන යුතු­කම් රැකු­මට දස දහ­සින් ඒ නම්
දෑතින් ගිලි­හෙන රතු කොඩි නැගු­මට ජන අත් එස­වේ­නම්
අප මළ­ගම වෙනු­වෙන් ගමනේ සෝ ගී ගැයු­මට අය එ්නම්
මාරු හමු­වන කොත­නදී වුව හෝ පිළි­ගැ­නු­මට අප සූදා­නම්

බොහෝ සාමාන්‍ය සිර­ක­රු­වන් අම්මා ගැන දුක්වෙ­මින් ලියූ සිර­ගෙයි කුරුටු ගී රාශි­යකි. ඒවායේ ලියා ඇත්තේ අම්මේ මම යාළුවෝ නිසා නොමඟ ගියා, මෙහෙ කෑම නෑ. නින්ද යන්නේ නෑ. හරිම දුකක් විඳින්නේ .. යැයි කියන දුක් කම්ක­ටොලු ගැනයි. එහෙත් කැර­ලි­ක­රු­වන් ලියන්නේ මව් සෙනෙ­හ­සට සීමා නොවී ඊට වඩා පුළුල් පරා­ස­යක් වූ පොදු මහ­ජ­න­තා­වගේ යහ­පත වෙනු­වෙන් කැප­වෙන බව මේ කුරුටු ගීයෙන් කියැවේ.

එක්කොට එකට සම­ගියේ මුළු බල ශක්ති
පෙන්වමු ලොවට වෛරය නිර්ධන පන්ති
මව්බිම නැතොත් මර­ණය විඳි­නෙමු බුක්ති
අම්මේ අපට ලොකු නෑ හිර ගේ බිත්ති

71 තරු­ණ­යින් රට ජාතිය වෙනු­වෙන් සටන් කළේ යෞව­නයේ සියලු දේ කැප කර­මිනි. ඒ නිව­හල් දේශ­යක නිද­හසේ සුවඳ සොයා බව සඳ­හන් වන කුරුටු ගීයකි මේ.

කොණ්ඩය රැවුල නොකපා සෙල්ල­මට නොයා
නොනිදා නොකා සැප සම්පත් අහක තියා
නිව­හල් මව්බි­මක නිද­හසෙ සුවඳ සොයා
යා යුතු ගමන අරඹා ඉදි­රි­යට ගියා

71 අර­ග­ලය අසා­ර්ථක වීම පිළි­බ­ඳව කැර­ලි­ක­රු­වන්ට හිත් වේද­නා­වක් නැත. ඒ පිළි­බ­ඳව ස්වයං විවේ­ච­න­යක් ඔවුන්ට තියෙ­න්නට ඇත. ඒ ලැබූ අව­බෝ­ධය තුළින් අනා­ගත සටන සාර්ථක කර ගැනී­මයි ඔවුන්ගේ බලා­පො­රො­ත්තුව වී ඇත්තේ. ඒ පිළි­බ­ඳව සට­න්ක­රු­ව­කුගේ සිතු­වි­ල්ලකි මේ.

නිද­හස් සුවඳ නල­වැල් අතු පතර හැපී
නිර්ධන පන්තියේ රතු මල් කැකුළු පිපී
ධන­වත් අදි­ර­දුන් බල­මුළු දෙකට කැපී
යන මේ ගමන නැව­තත් මුල පුරමු අපි

තම අර­ග­ලය නොන­වත්වා කර­ගෙන යා යුතුය. අපේ සහෝ­ද­ර­යින් අර­ග­ල­යේදී සටන් කර දිවි පුදා මව්බිම ලෙයින් තෙත් කළේය. ඉදි­රි­යේදී තව තවත් සග­යන් සට­නට එක්වනු ඇත. අපි දැනට විසිරි ගොස්ය. අනා­ගත සට­නේදී අපි නැවත එක්වෙමු යන ප්‍රාර්ථ­න­යෙන් ලියූ ගීයකි මේ.

වැගු­රුව රුහිරු දහ­රින් මව්බිම නාවා
මිලි­නව ගියත් ඊයේ පිබි­දුන ඒවා
දහ­සක් කැකුළු මල් දව­සක පිබි­දේවා
එදි­නට නැවත අපි ඔක්කොම හමු­වේවා

සිර­ක­ඳ­වුර තුළ මාන­සික හුද­ක­ලාව මෙන්ම ශාරී­රික වශ­යෙන් විඳින වද වේදනා පිළි­බඳ සඳ­හන් කිරී­මට කැර­ලි­ක­රු­වන් අම­තක කර නැත.

කම්බි තිස්දෙ­කක් ඇත අප වට­ක­රලා
තට්ටු තුනක් ඇත අප­හට වෙන්ක­රලා
කන්න දෙන්නෙ බත් පොඩ්ඩයි තද කරලා
නොකෑ බතින් ඇත අපගේ කුස පිරිලා

විදු­දය,විදු­ල­කර මෙන්ම අලු­තින් පිහිට වූ සිර කඳ­වුරු වට­කර තිබුණේ කටු කම්බි වැට­වල් දෙක­කිනි. වැට­වල් දෙක අතර පර­ත­රය අඩි 4 කි. වැටක උස අඩි 16 ක් වන අතර ඒක වැටක කටූ කම්බි පොට­වල් 32 කි. ඒ වන විට එවැනි කඳ­වුරු ශ්‍රී ලංකාවේ කිසිදු තැනක දක්නට තිබුණේ නැත. කම්බි වැට දකි­න­විට බිය ජනි­ත­වන්නේ හමුදා භට­යින් ද අප දෙසට මානා­ගෙන සිටින ආයුධ දකි­න­වි­ටයි. උදේට වැලි­කඩ බේක­රියේ හදන පාන් කෑල්ලයි හොද්දයි. දවල්ට බත් කෝප්ප­යයි හොද්දයි සම්බෝ­ලෙයි .හොද්ද බෙදු­වම බත් ඇට පාවෙ­නවා. ඉතින් මාන­සික පීඩ­නය වගේම කුසට නිසි ආහා­ර­යක් නොමැති නිසා කුස­ගි­න්නද දරා ගත නොහැකි බවයි, ඒ කවි­යෙන් කිය­වුණේ.

සිර­ගත වුවත් අර­ග­ලයේ අධි­ෂ්ඨා­නය අත් නොහල තරු­ණ­ය­කුගේ සිතු­වි­ල්ලකි මේ.

ජීවය රඳා ඇති වුනදා සිට දෙරණේ
ඉප­දුන සැවොම මළ­ගම යන එක තීරණේ
පාගෙන තැලෙන ජන­තා­වට වී සරණේ
කෝකත් එකයි මට මව්බිම හා මරණේ

වැඩි­හි­ටි­යන්ට මෙන්ම දරු­ව­න්ටද ආහාර නොමැ­තිව කුස­ගින්නේ සිටිද්දී අන­වශ්‍ය දේ කර­මින් මිල මුදල් නාස්ති කරන ආකා­රය කුරුටු ගීයක සඳ­හන් වී ඇත්තේ මෙසේය.

නිසි රිසි අහර නැති
මෙහි ළද­රුවෝ මිය­යති
එහෙත් බොදු සැදැ­හැති
දනෝ බෝ ගස් කිරෙන් නාවති

ජ.වී,පෙ, නැවත ජන­තාව අත­රට ගෙන යාමේදී ප්‍රචා­රක කට­යු­තු­ව­ලදී බහු­ලව යොදා­ගත් සිරගෙ කුරුටු ගීයකි, මේ.

පතා පොදු ජන පැතුම
පුදා ජීවිත කුසුම
එදා ගිය මඟ සොයුර
සදා සම­රමු වැතිර

ජ.වී.පෙ. අනා­ගත ජය­ග්‍ර­හ­ණය පිළි­බ­ඳව තිබු දැඩි අධි­ෂ්ඨා­නය පිළි­බ­දව කැර­ලි­ක­රු­වකු ලියූ කුරුටු ගීය­කින් ලිපිය අව­සන් කිරී­මට කැම­ත්තෙමි.

අම­ර­ණිය නොවූ සැම දෙය­ක­ටම
අව­සා­න­යක් ඇත
ඉතා දිගු වුවද ඉතා අඳුරු වුවද

රාත්‍රිය පවා අරු­ණෝ­ද­යෙන් අව­සන්වේ
විශ්වා­සය තබන්න
දිග­ටම රැදී සිටින්න
හෙට නියම දිනය එළ­ඹෙ­නු­ ඇත

කෝනාර එම්. ගුණ­පාල
බංග­දෙ­ණිය සමූහ

You may also like

Leave a Comment

lakehouse-logo

ප්‍රථම සතිඅන්ත සිංහල අන්තර්ජාල පුවත්පත ලෙස සිළුමිණ ඉතිහාසයට එක්වේ.

 

editor.silumina@lakehouse.lk

 

Newspaper Advertising : 0717829018
Digital Media Ads : 0777271960
Classifieds & Matrimonial : 0777270067
General Inquiries : 0112 429429

Facebook Page

@2025 All Right Reserved. Designed and Developed by Lakehouse IT Division