අපේක්ෂකයන් තිස්පස් දෙනෙකු අතරින් හත්වන ජනාධිපතිවරයා තෝරා ගැනීමේ ඡන්ද සටන දැන් ඇරඹී තිබෙනවා. මේ ජනපතිවරණය ජයග්‍රහණය කිරීමට නව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණේ ඇති සූදානම කෙබඳුද?
සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා හංසයා ලකුණින් නව ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පෙරමුණේ නාම යෝජනා බාරදී තිබෙනවා. අපේක්ෂකයෝ තිස්පහක් ඉල්ලුවට මෙතන තරගය තියෙන්නේ අපේක්ෂකයෝ දෙන්නෙක් අතරයි. ඒ තමයි සජිත් ප්‍රේමදාස හා ගෝඨාභය යන මහත්වරුන්‍. මේ කඳවුරු දෙකේ පැහැදිලි වෙනසක් තියෙනවා.
මොකක්ද ඒ වෙනස?
එක කඳවුරක් තමයි පවුල්වාදී වැඩවසම්වාදී මිලිටරිවාදී කඳවුර. අනෙක් කඳවුර තමයි ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කඳවුර. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා නියෝජනය කරන්නේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ජනතා හිතවාදී කඳවුරයි. එක පැත්තක මිල්ටරි නායකයෙක්. අනෙක් පැත්තේ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී නායකයෙක්. මිලිටරි නායකයාට බොහෝ ම සාපරාධී ඉතිහාසයක් තියනවා. අනෙක් පැත්තෙන් දෑත පිරිසුදු අතේ ලේ ගෑවිච්ච නැති චෝදනා නැති ජනතාවට ළෙන්ගතු නායකයෙක්. එතකොට අපිට පේනවා පොදුජන බලවේග මේ ජනතාව ළෙන්ගතු නායකයා වටා පෙළ ගැහෙනවා. පවුල්වාදී, වැඩවසම්වාදී, රාජආණ්ඩු බලවේග පසුගිය කාලය පුරා ක්‍රියාත්මක වුණේ ගජමිතුරු ලුම්පන් පාදඩකරණයක් සඳහායි. ඊට කැමැති පිරිස් ඔවුන් වටා එක්රොක් වෙනවා. ඉතිහාසයේ චාපය නැවෙන්නේ සාධාරණ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පැත්තටයි. එම නිසා මේ ජනපතිවරණයෙන් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය නියෝජනය කරන අපේ පිල ජයග්‍රහණය කරනවා.
ඇතැම් විද්වතුන් උගතුන් කියනවා සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා පීඩිත පංතිය නියෝජනය කරන්නෙක් කියා. ඔහු පීඩිත පංතිය නියෝජනය කරනවා කියන්නේ කුමන පදනමකින්ද?
සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා පොදුජන හඬින් පොදුජන බසින් පොදුජනයාට සමීප ජීවන විලාසිතාවකින් යුක්ත කෙනෙක්. ඒ වගේ ම සජිත් මහතාගේ අනන්‍යතාව ‘ජනතා සේවකයාය’ කියන එකයි. ඉතිං මේ රටේ අතිවිශාල ජන කොටසක් බලාපොරොත්තු වෙනවා තමන්ගේ ප්‍රශ්න කතා කරන්න පුළුවන් තම ගැටලු හඳුනාගත හැකි ජනයාට සමීප නායකයෙක්. ඓතිහාසික වශයෙන් ලංකාවේ තිබුණු ප්‍රශ්නයක් තමයි ප්‍රභූ පැලැන්තිය රදළ වලව්වල මුහම්දිරම්ලා වගේ අයගේ පාලනයට සාමාන්‍ය ජනතාව යටවීම. එවැනි ඉතිහාසයක් අපිට තියනවා. ජනතාව ඉතා ආශ්වාදයෙන් වැලඳගන්නේ පීඩක ප්‍රභු පාලන තන්ත්‍රයක් වෙනුවට ජනතා හද ගැහෙන රිද්මය හඳුනන පොදුජන නායකයෙක් කෙරෙහියි. ඒ ගුණ සුවඳ ඒ ආශ්වාදය සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාට අපේක්ෂකත්වය ලබාදුන් පසු ගම්වල පැතිරෙමින් තිබෙනවා. ඒ නිසා වෙන්න ඇති වික්ටර් අයිවන් මහතාත් පසුගිය දිනවල කළ ප්‍රකාශයක් සමාජ ජාලාවන්හි සංසරණය වෙන්නේ. ඒක වටිනවා. ලෝකයේ හැම තැනකම මෙවැනි විප්ලව පොදුජනතා අවදිවීම් සිදුව තිබෙනවා. එය අපේ ප්‍රචාරක ව්‍යාපාරයට විශේෂ වාසියක්. 
ඒ අතර මං මෙහෙම දෙයකුත් කියන්න ඕනෑ. අද සමහරු සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාට අවලාද නඟනවා. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා කතා කරන වචන අල්ලගෙන ‘ශ්‍රී මුඛය’ වෙන්න පුළුවන්, ‘පියාණන්’ වෙන්න පුළුවන් මොකා හරි වචන ටිකක් අල්ලගෙන ඔහුව නිග්‍රහයට ලක් කිරීමට හදනවා. සජිත් බුද්ධාගමට අපහාස කරනවාය. බෞද්ධ සංස්කෘතිය හඳුනන්නේ නැතිය කියා අවලාද නගනවා. මං කියන්න කැමැතියි ඒ පැත්තේ දාල ඉන්න අපේක්ෂකයා කතා කරන කෙනෙක් නෙවෙයි. ඒ අයගේ කාලයේ වචන වෙනුවට ආවේ උණ්ඩ. ඒ උණ්ඩ මාධ්‍යකරුවන්ගේ, තරුණයන්ගේ, උද්ඝෝෂණ කළ අයගේ ඔළු පසාරු කරගෙන ගියා. ඕක තමයි කතා නොකරන අයගේ ප්‍රශ්නය. පොදුජන හඬින් පොදුජන බසින් කතා කරන මිනිස්සුන්ගේ වචනයක් දෙකක් අල්ලාගෙන විපක්ෂය ඊට අවලාද නගන්නේ ඒ අයගේ යම් හිතේ කෑකෑරෙමින් ගොජ දමමින් බුරබුරා නැගෙන පොදුජන විරෝධයයි. අපි කියන්නේ ඒවා තව කියන්න කියලයි. සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාගේ පොදුජන ප්‍රතිරූපයට තව ගහන්න කියලා අපි ඉල්ලා සිටිනවා. එතකොට පොදුජනයා වඩ වඩා අපිට එකතු වෙනවා. ඒ සාමාන්‍ය දේශපාලන විද්‍යාවවත් ඔය වලව්වල මහත්වරු දන්නේ නෑ.
අපේ පැත්තේ ඉන්නේ දිනපතා පන්සිල් ගන්න අයෙක් නොවේ. පන්සිල් රකින කෙනෙක්. ප්‍රාණඝාත චෝදනා ඔහුට නෑ. රටේ ජාතික ධනය හොරකම් කළා කියා චෝදනා නෑ. රටේ ජාතික ධනයෙන් අම්මා තාත්තාට සොහොන් කොත් හැදුවා කියා චෝදනා නෑ. සජිත් මහතා බෞද්ධ සදාචාරය අනුව ජීවත්වෙන කෙනෙක්. ඔහු ශාසනයට සුවිශාල සේවයක් කරපු කෙනෙක්.
සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා ශාසනයට කර තිබෙන මෙහෙවරයන් මොනවාද?
පන්සල් හදලා තියනවා. ධර්මශාලා හදලා තියනවා. දහම් පාසල් හදලා තියනවා. බෞද්ධ භික්ෂූන් වහන්සේ සමඟ ඉතා කිට්ටුවෙන් ඇසුරු කරලා තියනවා. ඒ නිසා තමයි සජිත් මහතා දළදා සමිඳු වැඳ පුදා ගැනීමට ගිය වෙලාවේ භික්ෂුන් වහන්සේලා අටසිය නමක් පමණ පිරිත් කියා ආශිර්වාද කෙළේ. මහනායක හිමිවරුන්ගේ ආශිර්වාදය ලැබුණු, පන්සිල් රකින ශාසනික සේවාවක් කළ මෙවැනි අයකු දෙව්දත්තෙර ගනයට දැමීමට භික්ෂුන් වහන්සේලා දෙතුන් දෙනෙක් ඉදිරිපත්වීම කනගාටුයි. අපි ඒ භික්ෂුන් වහන්සේ දෙතුන් නමට කියන්නේ රාජපක්ෂලාගේ ලේවැකි ප්‍රචාරක යුද්ධයේ ගොදුරක් නොවන ලෙසයි.
සජිත් ප්‍රේමදාස මහතා නාමයෝජනා බාරදුන් දිනයේදී එජාප නායක රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතාත් මහලේකම් අකිල විරාජ් කාරියවසම් මහතාත් මැතිවරණ මහලේකම් කාර්යාලයට නොපැමිණීම පිළිබඳ විපක්ෂය විවිධ චෝදනා නගනවා. ඊට ඔ‍ෙබ් පිළිතුර කුමක්ද?
කියන්ඩ මොකුත්ම නැති වුණහම ඔය වගේ දේවල්වල තමයි එල්ලිලා දඟලන්නේ. දැන් සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාගේ නම එජාපයෙන් ආවේ ඒකමතිකව. පක්ෂ නායකයා මහා සමුළුවක් තියලා සජිත්ගේ නම ප්‍රකාශ කළා. අපේ අපේක්ෂකයා තේරුවේ වලව්වක උදේ කෑම මේසයේදී නෙවේ. බොහෝම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ලෙසයි. ඒක හොඳ සහසුද්දෙන්ම කළා. අනිත් එක ඔය චෝදනා කරන අය මැතිවරණ නීති රීති දන්නේ නෑ. නාම යෝජනා බාරදෙන්න යන්න ඕනෑ පක්ෂ ලේකම්, අපේක්ෂකයා හා නීතිඥයකු පමණයි. අනික් අය යන්නේ හයිය පෙන්නන්න. අපි අපේ හයිය ඕනෑ තරම් පෙන්නලා තියනවා. මංගල මහා රැලිය ගෝල්ෆේස් පිටියේදී පැවැති වෙලාවේ ජන ගංගාවකින් ඒ පළාතම එකම හිස් ගොඩක් වුණා. අන්න ඒක තමයි හයිය. සතර දිග්භාගයෙන් ලක්ෂ ගණනින් සිංහල, දෙමළ, මුස්ලිම්, බර්ගර් හැම ජන කොටසක් ම ගාලු මුවදොර පිටියේදී සජිත් දිනවීමට එක්වන බව සපත කළා.
මෙවර මැතිවරණ නීති තදින් ම ක්‍රියාත්මක කරන බව මැතිවරණ මහලේකම් කාර්යාලය පවසනවා. පවතින නීතිරීතිවලට එකඟව ප්‍රචාරක කටයුතු ගෙනයෑමට ඔබේ අපේක්ෂකයා සූදානම් ද?
අපි මැතිවරණ නීතියට ගරු කරමින් තමයි ප්‍රචාරක කටයුතු කරන්නේ. සාධාරණ මැතිවරණ දිනාගැනීම සඳහා අපි කැපවුණා. පෙනී සිටියා. 2015 මහ මැතිවරණය තමයි ලංකාවේ පැවැත්වූ සාධාරණම මැතිවරණය. රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව පැවැති සමයේ පැවැති ජනාධිපතිවරණය අන්ත දූෂිත එකක්. අද මේ ර‍ෙට් මැතිවරණ සංස්කෘතිය පැහැබර වී ලස්සන වී තිබෙනවා. එකම දේ ජනමාධ්‍ය මත කරන මැතිවරණ දූෂණය පමණයි අද තියෙන්නේ. ඒ පිළිබඳව මැතිවරණ කොමසාරිස් සලකා බලයි.
මාර්තු 12 ව්‍යාපාරයෙන් ‘මහජන වේදිකාව’ නමින් ජනපතිවරණ අපේක්ෂකයන් සඳහා සුගතදාස ගෘහස්ත ක්‍රීඩාංගණයේදී වේදිකාවක් සැකසුවා. ඊට සජිත්, අනුර, මහේෂ් ඇතුළු අපේක්ෂකයන් සහභාගි වුණත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතා සහභාගි වුණේ නෑ. ඒ ගැන ඔබ හිතන්නේ මොනවාද?
සංවාදයට බය කතා කරන්න බය කතා කරන්න වචන සංකල්ප නැති උණ්ඩයට පමණක් ආදරය කරන අය සංවාදවලට කැමැති නෑ. මිනිහෙක් මිනිහෙකුට යමක් කතා කිරිමෙන් තමයි දේශපාලනයක් පැන නැගෙන්නේ. කතා කරලා වාද කරලා සමඟි සම්මුති හදා ගැනීමෙන් තමයි ප්‍රජාත්ත්‍රවාදී දේශපාලනය පැන නඟින්නේ. ඒවා වැඩක් නෑ කියලා හිතන අය කල්පනා කරන්නේ වෙන විදියකට. ඒකෙන් පේන්නේ ගෝඨාභය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට කැමැති නෑ කියන එකයි. එහෙම නෙවෙයි කියනවා නම් ගෝඨාභයට සජිත් සමඟ විවාදයකට එන ලෙස අපි අභියෝග කරනවා.
ඔබේ පාර්ශ්වය කියන්නේ සජිත් ප්‍රේමදාස මහතාට පරාජය කිරීමට ලේසිම අපේක්ෂකයා තමයි ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කියලයි. ඇයි එහෙම කියන්නේ. මොකක්ද හේතුව.
මේ රට ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටක්. මේ රටේ මිනිස්සු සර්වජන ඡන්ද බලය ලබාගත්දා සිට මිලිටරිවාදයට ඒකාධිපතිවාදයට විරුද්ධයි. මහින්ද මහත්තයා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයෙන් බලයට ඇවිත් ඒකාධිපතිවාදයට පල්ලම් බැස්සා. එවිට ඔහුව ජන බලයෙන් පරාජය කළා. චීන මහා ප්‍රාකාරය පෙරළපු අපිට ගෝඨාභය කියන්නේ නිකම් ගඩොල් බිත්තියක්. මිල්ටරිවාදයට හමුදා ජුන්ටාවට පවුල්වාදයට වරිගවාදයට එරෙහිව ජන බලය නැගිටිනවා. කාරණය සරලයි.
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය සහාය දී තිබෙන්නේ ගෝඨාභය රාජපක්ෂ මහතාටයි. එය ඔබ පාර්ශ්වයට තර්ජනයක් නොවේද?
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය දෙස බලන්න ඕනෑ ඒ නිල ප්‍රකාශය දෙස නොවේ. ඇත්ත. ශ්‍රී.ල.නි.ප. යට මොකද වෙලා තියෙන්නේ කියලයි. ශ්‍රී.ල.නි.ප.යේ හොඳ ජන පදනමක් තියන අය දැනටමත් සජිත් සමඟ එක්වී අවසන්. විජිතමුණි සොයිසා, ෆවුසි, පියසේන ගමගේ, මනුෂ නානායක්කාර, ඒ අය අතරින් කීපදෙනෙක්. ශ්‍රීලනිපයේ අය අද මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනපතිවරයා වෙනුවෙන් කිඹුල් කඳුළු හෙළුවට 2015 ජනපතිවරණයේදී එයාලා ඡන්දය දුන්නේ මහින්ද මහත්තයටම තමයි. එජාප ඡන්දයෙන් මෛත්‍රිපාල සිරිසේන මහතා ජනාධිපති වූ පසු මේ අය ඇමැතිකම් ගන්නයි පස්සෙන් ආවේ. එයාලා රාජපක්ෂ හවුලේ අයම තමයි. ජන පදනමක් තියන අය හංසයා වටා එක් රොක් වෙනවා. අද ශ්‍රී.ල.නි.ප දෙකට බෙදිලා පැත්තක් පොහොට්ටුවේ. පැත්තක් හංසයාගේ. ඔය අද කෑ ගහන ශ්‍රී.ල.නි.ප. යේ කට්ටියට වෙන්නේ මැදමූලන වලව්වේ හුණු ගෑම මිස වෙන කිසිවක් නොවේ. ඒ නිසා ජනපතිවරණයෙන් සජිත් ප්‍රේමදාස විශිෂ්ට ජයක් ලබනවා.
